Ik opende met: “Wat voor werk doe je?” Maar dat stelde je niet zo op prijs, althans, het overwelmde/veraste je. Je gaf (na een korte pauze) wel antwoord (CWI consulente) en ik ook (webdesigner).
“Je vroeg of ik ontspannen was…”
Ik zei dat ik dat voelde.
– bruin haar
– zwarte rok
– blauw hempje
– witte schoentjes
– een beetje “up-tight”, maar dat mag ik vast niet zeggen
– je had net computer cursus in Arnhem gehad
Toen je weg liep keek je nog even om en zei “als ik straks thuis kom staat me wat te wachten”.
“Vast niet iets leuks”, zei ik. En dat bevestigde je beleefd.
Was jij het die mij zo intrigeerde, lees dan verder…
Je zou me nooit uit jezelf bellen of emailen, maar doe dat nu toch maar… Dan gaan we een keer wat eten — ik wil graag weten of je nu wel weer kan lachen.
PS: Ik beloof je dat ik dan piek fijn in pak zal zijn.
Leave a Reply